Bugün o muazzez ve kudsî mektep hayatının son ve müteessir bir gününde bulunuğumdan dolayı çok meyus ve mükedderim . Mektebe devama başladığım seneler, ah bir kere mektepten diploma alsam ne kadar bahtiyar olacağım zannederdim. Fakat çok ve pek çok yanlış düşüncede bulunmuşum. İşte bu yanlış düşünceyi bugün idrak ediyorum. Ve bu gün o sevgili mektebimden pek müteessir olarak ayrılıyorum. Ve öyle ümit ederim ki muhterem rehberlerimin hepsi hâtır-ı âlîlerinden bir dakika bile çıkarmazlar. Ve himmet-i âlîleriyle vatan ve millete çok büyük hizmetlerde bulunurum.

Şu yüksek ilim ve feyz yurdunun kalbinden ayrıldığım için cidden meyusum. Fakat yine İzmir’de böyle kudsi bir yuvaya devam edeceğimden mesrur ve müftehirim. Hayatın en şen devrinin bir senesini de burada geçirdim. Ve bu bir senelik hayatı-ı tahsiliyemin ileride bana ne kadar müfid olacağını düşünerek kendimi heyet-i talimiyeye karşıazim teşekkür ve şükranlarla veda ediyorum. 11 eylül 340


Şu feyzli yuvanın kudsi muhitinden ayrılırken benliğimde derin bir ezik belirdiğini gördüm. Evet yemyeşil emellerle mektebimden ayrılırken tahassürün en tatlısının duya duya içtim. İçimden coşan teşekkür-i minnet hislerimi, ey muhterem heyet, size serperken, bilseniz ne kadar mesrurum. Beni istikbal için hazırlayan muhterem yurt! Elveda Eylül 341


14 Temmuz 927 Perşembe günü benim için hem sevinç hem müteessir eden bir gündür.   Sevinçliydim, çünkü üç senelik orta tahisili ikmal etmiş ve şehadetname almağa muvaffak oldum. Müteessirim çünkü sevgili mektebimden ve heyet-i idare ve talimiyeden ayrılıyorum. Ah şimdi kendimi hayat adamı tanıyorum. Mektebin intizamı beni derin hislere mahsus etmiştir. Mektebimin faal ve gayûr heyet-i talimiyeye ve idaresine veda ederken daima onların verdiği hâl ve hareketi takip edeceğim, her an için heyet-i talimiyenin o yüksek nasiyelerinden anlaşılmaktadır.

Ey senelerden beri dershanelerinde çalışıp her gün bağçesinde şen ve mesrur dolaştığım kudsi mektep! İşte artık bugün seni muvakkat bir zaman için gaib ediyorum. Fakat senin o muazam heybetin hayalimden hiçbir zaman silinmez ve silinmeyecektir. Bugüne kadar yetiştirdiğin talebeler gibi bende seni hayatımın son dakikalarına kadar yâd edeceğim. Ey muhterem muallimler! Sizinle de veda etmeden evvel bir bir parça hasbihal etmek istiyorum. Bugüne kadar hakkımda pek çok iyiliklerde bulundunuz. Hele tahsilimde gösterdiğiniz say-i gayrete karşı minetdarlığımı ne suretle tarif edeceğimi bilemiyorum. Gençlik hissiyle bazı çocuklu ve yaramazlık edip sizi rencide ettiğimden affınızı istirham ederim. Tahsilimi ikmale kadar mektebimde kalmak istiyordum. Fakat ansızın gelen bir emir karşısında güzel mektebimi ve sizi sevgili muallimlerimi bırakıp gitmeye mecbur oluyorum. İnşallah tahsilimi ikmal edip döndüğümde benim için sarf ettiğiniz sayinizi boşa gitmediğini ispat edeceğim. Sizinle uzun müddet konuşmak istediğim halde şu kağıt parçalarının adem-i müsaadesinden hasbıhâlimi burada kesmek mecburiyetinde kalıyorum. Elveda hakları ödenmez sevgili muallimlerim, elveda mektebim.    13 ağustos 340


Orta mektepte gördüğüm intizam ve mükemmeliyetim kudret-i aliyeleriyle muzak-ı nezaket ve faziletlerini sabahın son demine kadar daima sitayişle yad ve tezkâr edeceğim. Erkek arkadaşlarımla bir arada geçirdiğim bir senelik samimi tahsil zamanımı tatlı bir hatıra olarak saklayacağım. Kıymetdar muallim beyefendilere pek hariku’l ibret hürmetlerimizi takdim ederek müteessirane arz-ı veda ederim.


Ey benim kucağında Türklüğümü öğreten muazzam mektebim. Ey benim muhterem mektebim, sana muallimlerime ne gibi bir şükranda bulunacağımı bilemiyorum. İşte artık sana şu son tahrir-i hatırayı bırakarak veda ediyorum.26 Eylül 340


Aziz mektebimden ayrıldığım için cidden müteessirim. Bundan sonra başka mekteplerde de bulunacak isem de hiçbirisi bende bu mektepteki kadar derin hisler hasıl etmeyecektir. Mektepte bulunduğum dört sene zarfında muallimlerimden görmüş olduğum hüsnü niyetin her an minnettarı kalacağım. Kendilerinden görmüş olduğum büyük hürmetlere mukabil ancak kalbi bir hürmeten başka bir şeyi ihzar edemediğim için müteessirim. Fakat böylesi hürmet ve muhabbet her türlü tezahüratın fevkindedir. Yine tekrar ediyorum ki aziz mektebimin kudsi şefkati altında ve sevgili muallimlerin müşfik nazarlarından ayrılırken kalbimin en derin köşesinde ince bir sızı duyuyorum. 16 temmuz 1927

Hayatımın mesut dakikalarını geçirdiğim sevgili mektebimden ayrılırken bilseniz ne kadar müteessirim Bilseniz ne kadar memnunum! Müteessirim çünkü unutulmaz hatıraları olan mektebimden ayrılıyorum. Memnunum! Çünkü, bizleri aç ve sefil gözleriyle bekleyen hayata bir an evvel atılmak hevesiyle ayrılıyorum. 14 temmuz 927


Mektebe girerken nasıl büyük bir heyecan getirmiş isem şimdi de aynen ayrılırken o heyecanı duyuyorum. Çünkü henüz mektebe girip yerleşmeden çıkıyorum. Şimdi ise bir yer daha aramaya mecburum. Vakıa mektepten mezun olmakla bir an evvel hayata atılıp millete, vatana yardım etmek üzerimize borç ise de fakat diğer bir mektebe giresiye kadar bu heyecanım devam edecektir.                     22 ağustos 1927


Pederimin nakl-i memuriyeti dolayısıyla Balıkesir orta mektebinden Afyon orta mektebine geldim ve bir sene kaldıktan sonra bu gün bu sevgili irfan ocağından ayrılıyorum. Pek çok müteessirim Afyon orta mektebi hakiki bir ilim ocağıdır. Mektep idaresi başında muhterem müdür bey olduğu halde mektebi asri bir tarazda idare ediyorlar. Bu vesile ile   bana bir sene hakiki bir ilim öğretmen muhterem müdür ve muallimlerime bütün mevcudiyetimle arz-ı teşekkür ederim.26 Haziran 927


Bu mektep de geçirdiğim üç senelik hayat-ı tahsiliyemden fazla memnun değilim Bazı haksızlıklara su-i tefehhümlere düştüm. Gelip gitmiş bir iki muallim mustesna olmak üzere diğerlerinin usul-i tedrisinden layıkıyla istifade edemedim. Derslere çok çalışmadığım halde ah derdim, güzelliklerle tamamıyla mücehhez talebe yetiştirecek bir mektepde olsam. Bununla beraber ruhumda bu mektebin muallim ve talebelerine karşı derin bir muhabbet vasi bir samimiyet vardır. Maziye medfun hayatıma karşı olan muhabettimin derecesini tarif edemem. Kanatlerimiz hisleimiz doğru mudur? Acaba mektep sizden memnun mudur? Bu muazzam sual varid olur. Ne dereceye kadar doğru olduğunu bilemem veya bilirimde kimsete istemem ederim.


Karahisar’ımızın donuk muhitinde yetişen lisemizi çok seviyorum. Herhalde mezun olduğumdan memnunum.Temennim,ileride muhterem mektebimi tam devreli, leylî, ve her hususta şimdikine kat kat fâik ve müterakkî görmektir.Mektebim için beslediğim derûni hislerim samimi ve ebedidir.

41 senesinde kaydolarak bir sene devam ettiğim Orta mektepte tahsilimi ikmal etmek istedim. Fakat ne çare ki buna muvaffak olamadım. Binaenaleyh yine fevkalade bir feyz kazanarak, tahsil-i ibtidaîmin beş misli malûmata sahip oldum. Tabiî bu feyzi bana veren mektep binası değil, muhterem heyeti talimedir; bunun için cümlesine daima medyûn-ı şükranım.                            29 eylül   1926


Afyonkarahisar’nda bulunduğum dört senelik tahsilim esnasında gerek ilk ve gerek orta mektebinden aldığım feyz istikbalim nokta-i nazarından bende kuvvetli ümitler tevlid etmiştir. Heyet-i talimiyenin biz küçükler üzerindeki samimi nazarlarını ve ulvi mefkuresini tezkara benim küçücük dimağım mütehammil değildir. Yalnız şunu kaydetmek isterim ki sevgili muallimlerden ayrılırken duyduğum tesssürâtımı ömrüm oldukça yad edeceğim. Bu vesile ile muhterem muallimlerime arz-ı veda ve teyid-i hürmet eylerim.

Bugün o muazzez kutsi mektep hayatımın son ve müteessir bir günde bulunduğumdan dolayı çok müteessirim. Artık şimdi o hayata nihayet verildi. Talebe bulunduğum müddetince diploma alan son sınıf efendilerini bahtiyar sayardım fakat bu gün ne kadar aldandığımı hissediyorum ve bugün o sevgili mektebimden pek müteessir olarak ayrılıyorum. Elverir ki ileride de bu mesut mektep hayatında çalışmak ve istikbali kazanmak mektep sayesinde olacak. İşte şimdi bu yazıları yazarken teessürümden vücudumda bir ra’şe hissediyorum. Daha ziyade yazamayacağım. Ümid ederim ki muhterem muallimlerimizin bizleri hatır-ı alilerinden çıkarmazlar. Çok tatlı hatıratın tahassüssüne acı tahassürlerle nihayet veriyorum.

Taht-ı terbiyelerinde feyzyâb olduğum terbiye ve ruhiyyemi kendilerinde iktisab ettiğim kıymetli ve müşfik hayet-i idare ve tedrisiyemden ayrıldığımdan duyduğum tesiri ifadeye hicabımdan muktedir değilim İmtihan-ı umumi esnasında şehadetname alacağımı düşündükçe seviniyorum. Fakat ayrılık günleri dakikaları yaklaştıkça meçhul bir kuvvetin tesiriyle titriyordum. Mürebbilerimden o asil terbiye simalar nezdinden uzak bulunmak endişesiyle ihtisasatımı yazarken gözlerimin yaşardığını saik-i seşebabette yapmış olduğum tasavvurlarımın afvı hakkında onların ayaklarına kapanıp uzun ağlamak hissimi itiraf etmek mecburiyetimdeyim işte bu anda kalbimin şiddetli çarpıntıları arasında ihtisasatımı uzun boylu yazamadığımdan bu kadarla iktifaya mecbu oldum. Elveda ey şefkat definesi mürebbi ve muallimlerim elveda ey dar-ı irfan elveda. AHMED ADİL

Bilseniz şu dakikalarda bu sahifelerle yazı yazarken ruhum ne kadar sıkılıyor, mekteb hayatım sanki burda nihayet buluyormuş sanki bundan sonra böyle bir hayat içinde hiç bulunamayacağım gibi geliyor. Çocukluğumuz zamanındaki düşüncelerimizin hepsinin boş yalardan ibaret olduğunu ancak şimdi anlıyorum. Kıymetdar muallimlerimde samimi arkadaşlarımın necib simalarını artık bundan sonra göremeyeceğim. Bunun için şuracıkta da mektebime muallimlerime arkadaşlarıma son elvedam bu hatıratım olacaktır ümidindeyim. ruhum heyecan anlarında olduğundan fazla yazmağa kendimde kudret bulamıyorum elveda.Lise yedinci sııf mezunlarından KEMAL NURİ 3 temmuz 340

Hayatımın en heyecanlı ve tatlı hatıralarımı gömdüğüm muazzez mektebimden ayrılırken kalbimin hüsranla titrediğini hissediyorum. Herbirisine derin hürmet ve sena hisleriyle medyun-ı şükran olduğum hayet-i talimiyye-i muhteremiye arz-ı veda ve ihtram eylerim.

Hayatımın en acıklı bir günündeyim bugün hayata atılıyorum Talebelik denilen kudsi ve muazzez mektebime ben artık bugünden sonra elveda ediyorum. Başkak bir hayatla mücadele edeceğim. Kısm-ı sairiyi ikmal ettiğimde ................. bir diplomayı hayet-i idare verdiğinde sizlerden birisi çıktığında olan gayeme bir hat ve daha atıldığımı idrak ve muhterem heyet-i idare ve talimiyyeye hürmetim bi-payan ve medyun-ı şükranım elveda kalbimde pek büyük bir tesir bırakan bugünü asla unutmayacağım Muhterem muallimleriminde beni unutmayarak aynı hisle mütehassis olmalarını hasseten rica ediyorum

İki senelik hayat-ı tahsilim esnasında muallim efendilerin mazhar olduğum takdir ve teveccühlerinden dolayı teşekküratım bi-payandır. Bu defa İstanbul Kuleli Lisesine gideceğimden muallimlerimden bilhassa sevgili arkadaşlarımdan ayrıldığım için çok müteessirim bu müddet zarfında hep bir arada zevkaver ahenkle geçirirken tahsilimiz mesut anarız derin tahassüsatla veda edeceğim

Bu mektep de geçirdiğim üç senelik hayat-ı tahsiliyemden fazla memnun değilim Bazı haksızlıklara su-i tefehhümlere düştüm. Gelip gitmiş bir iki muallim mustesna olmak üzere diğerlerinin usul-i tedrisinden layıkıyla istifade edemedim. Derslere çok çalışmadığım halde ah derdim, güzelliklerle tamamıyla mücehhez talebe yetiştirecek bir mektepde olsam. Bununla beraber ruhumda bu mektebin muallim ve talebelerine karşı derin bir muhabbet vasi bir samimiyet vardır. Maziye medfun hayatıma karşı olan muhabettimin derecesini tarif edemem. Kanatlerimiz hisleimiz doğru mudur? Acaba mektep sizden memnun mudur? Bu muazzam sual varid olur. Ne dereceye kadar doğru olduğunu bilemem veya bilirimde kimsete istemem ederim.

Bu irfan yuvasına bir sene evvel girdim ve muallimlerimden feyz gördüm. Şimdi çıkarken muallimlerime teşekkürü borç bilirim28 ağustos 927

(latince)12-8-929 Senesinden Orta mektep birinci sınıfına devam ettim. Bu müddet zarfında derslerine ne kadar çalışıyor ve her gün mektebime erken geliyordum. Bu ........................................... bir senelik semeresini sınıf terfi etmekle buldum. Ve bu çalışmalara sevk eden muhterem muallim beylerin ellerinden sıkarım

iki senedir ağuşunda yaşadığım mukattes yuvamdan bugün ayrıldığım için çok müteessirim . Madem ki hayat dikenle ................ yaşamak için bunları çiğnemek lazımdır..

müstakbelleHayt-ı talimiyye mektep hayatım üzerinde mühim tesiler bırakmışlardır. İstikbalde şu küçük yazım muallimlerime beni hatırlatırsa mesudum. 

28 mayıs 928tarihinde müdürün Ankara’ya gitmesi münasebetiyle teessürlerle mektebime veda ediyorum.150 3. sınıf talebesinden

Geçirdiğim iki senelik hayatımdan ayrılırken tabii çok mütessirim Şaime 114

Dört senelik hayat tahsilimi geçirdiğim seviyeli mektebimden bugün ayrılmak hüznünü duyuyorum. Mektebe kayd olduktan sonra buradan şehadetname aldığım gün en mesut zamanım olacağını zaten biliyordum. Fakat heyhat! ................. ne kadar aldanmışım. Bu gün şehadetname aldığım halde sevgili mektep ve muallimlerimden ayrıldığım için kalbim derin ızdırab his ediyor. 12 temmuz 1929   afyon orta mekteb mezunlarından

Hayatımın en mesud ve kıymetdar günlerinin çocukluk hatıralarının en azizlerini sinesine gömdüğüm mektebimden ayrıldığım gün ömrümün en fazla bir dönüm noktasındadır. Bana hayat yolunda kudretli bir sem’a-i irfan ile rehberlik eden mekteb hayatından ayrılırken kalbimin acı bir hüsranla çarptığını duyuyorum fakat mektebin ve mekteb hayatının ta damarlarıma kadar işlemiş olan kudsi ve sıcak samimiyetini hiçbir zaman unutamayacağım mekteb hayatımın ................

Elveda ey mukaddes mektep senin sıralarının üzerinde bir senelik hayatıma işte hatime çekildi. Bundna sonra senin azimkar dinarlarının görememek için senden çok uzak yerlerde yaşayacağım. Sevgili muallimlerimden ve arkadaşlarımdan ayrılacağım En çok teessüf ettiğim şey bu idi. Elveda irfan ocağı senin kudsi gölgelerinin altında muhterem muşfik ve tatlı günler gerçirdik işte yine hepsine elveda     1240 Eylül 2

İşte hayatımın en heyecanlı hatıratı talebelik artık o hayata nihayet veriyorum talebe olduğum zaman diploma alan son sınıf talebesini bahtiyar sanırdım. Bugün ne kadar aldandığım anlıyorum aldığım diploma ile sevgili mektebimizden kadt-i alaka ediyorum temenni ederim ki heyet-i idare ve heyet-i talimiyenin kalblerinden silinmeyeyim çok tatlı hatıraman tahasüsatına acı tahasüsslerle nihayet veriyorum.

Bendeniz üç seneden beri burada tahsil ile uğraşmaktaydım. Burada üç seneden beri pek çok şeyler öğrendim. Milletimin vatanımın yaptıkları hizmetleri cumhuriyetin iyiliklerini bize bu bilgileri öğreten muallimlerime arz-ı teşekkürler ederim seneler geçtikçe bilgilerimiz artıyor her sene yeni yeni bilgiler hiç duymadığımız bir şeyi sanki görmüş gibi anlıyoruz sene nihayetinde bu kadar bilgi öğrendiğimize taaccüb ile ne kadar seviniyoruz değil mi bugün eniştem İstanbul2dan geldi ve bana bir kağıt uzatarak oku dedi.kağıtta şu cümleleri okudum. Cumartesi sabahı Unkapı istasyonunda bekliyoruz. Bu cümleyi okuyunca sanki kendimi gaib etmiş gibi oldum. Derhal arkadaşlarımla görüşmek üzere dışarıya fırladım arkadaşlarımla hem veda ediyor hem de içimade ağlıyordum. Ne ise arkadaşlarımla veda ettikten sonra mektebe geldim nakil ilm-u haberini aldım. Sonra mukaddes, muallimlerimle veda ettikden sonra dışarıya çıktım. O zaman beni görseydiniz bayılma derecelerine gelmişdim. Adımlarım uzaklaştırarak istasona doğru yürüdüm. Elveda Orta Mekteb dedim.

İşte en nihayet beklediğim bu saat de geldi yani buraya birkaç satır yazıp ayırtmak saati fakat bu birkaç satırla ihtisasımı aynen buraya geçirmek kabil değil. Üç sene bu binada arkadaşlarımla ve muallimlerle kıymetli zamanlar yaşadık. En nihayet gidiyoruz ayrılıyoruz ayrıldığıma çok memnun çok mütessirim memnunum çünkü başka bir mektebe başka bir irfan müessesine gidiyorum mütessirim çünkü arkadaşlarımdan ve muallimlerimden ayrılıyoruz son olarak elvedadan başka bir şey diyemiyeceğim   941 temmuz 1

EfendimAlel derecat mekteb talimiyenin biz şakirdelerine karşı gösterdikleri müşfikhane muamelelerine ve derslerin tedrisindeki bütün kudretinin dirig idilmeyerek sarf etmiş olduklarından dolayı takdirdenacizim hele teallüm hissiyle muallim beylerimden rahle-i tedrislerinden uzak bulunacağımı düşündükçe meyyubum.

 

Ancak teselli eden bir şey varsa oda muallim beylerin hakkımdaki teveccühlerinin payidar olacağı ümididir. Bu ümitledir ki bütün muallim beylerimin ellerinden amal-ı hürmetle sıkarak arz-ı vedalarımı kabul buyurmalarını kendilerinden acizane olarak istiraham ve şerefli cumhuriyetin şerefli muallimlerinin mesailiminde daha ziyade muvaffak olmaklım cenab-ı haktan niyaz eylerim efendim. 22 temmuz sene 41

Beşinci sınıftan mehmet

Gecelerden derin mehtaplardan parlak ümidler kadar nihayetsiz birçok arkadaşlarımın terceme-i halleri süslenen defterimize benimde birşeyler yazmaklığım istiyorsunuz teşekkür ederim Bitmek tükenmek bilmeyen veyahud uzun satırlarla anlatabilsem. Hayhat yalnız annesinden ayrılan bir yavru gibi bende mekteb ve muallimlerimden ayrıldığım için yorgun hıçkırıklarla inliyorum. Çünkü mektep sıralarında geçirmiş olduğum tatlı dakikaların hatıralarını öyle tasavvur ediyorum ki hayatta en zevklli zamanlardır. Ancak çoşan kalbimin feryatlarını ........... olamayan titreyen kalemim muhterem müdürüm aziz muallimlerime elveda diyerek sınıf arkadaşlarıma da muvaffakiyetler temenni ederim. Son sınıf talebelerinden 926-9-27